grubodziób Coccothraustes coccothraustes
Grubodziób to ptak bardzo charakterystyczny: nieco większy od wróbla, o dużej, spłaszczonej głowie i potężnym, stożkowatym dziobie. Siła ścisku tego niesamowitego narzędzia wydaje się niewiarygodna: dochodzi do 60kg/cm kwadratowy i stanowi rekord w świecie naszych ptaków. Grubodziób jako jedyny ptak jest w stanie zgnieść w dziobie świeżą pestkę czereśni czy wiśni.
Osobliwa cechą grubodziobów jest kształt chorągiewek - lotek 2 rzędu, które wydają się być przycięte w kształt fali. Dorosły samiec jest różowobrązowawy, ma kasztanowobrązowy wierzch ciała, szary kark i szeroką, białą przepaskę na skrzydle. Ubarwienie samicy jest bardziej matowe; ma ona szarawe ciemię i szarobrązową pierś. Młode w szacie juwenilnej mają charakterystyczne prążki na głowie, szyi i po bokach.
Ptak ten generalnie prowadzi skryty tryb życia, większość czasu spędzając w koronach drzew. Nie należy też do wielkich śpiewaków - śpiewa rzadko, znacznie częściej można usłyszeć jego głos wabiący: tsdzit. Zamieszkuje lasy liściaste, parki, ogrody i sady. Poza sezonem lęgowym licznie przebywa w lasach bukowych i grabowych. Kiedy u nas zdarzają się lata obfitości buczyny, mamy do czynienia z prawdziwym nalotem grubodziobów z innych części Europy.
Swoje gniazdo grubodziób z reguły układa na poziomym rozwidleniu gałęzi drzewa liściastego, rzadziej przy pniu. Gniazdo nie jest powiązane z gałęziami. Warstwę zewnętrzną stanowią drobne patyczki drzewa liściastego, w wyściółce znajdują się drobne porosty i korzonki; zewnętrzna średnica gniazda może dochodzić do 20cm. Samica grubodzioba składa 4-6 niebieskoszarych, jasnych jaj.
Pokarmem grubodzioba są przeważnie pączki i nasiona drzew i wyższych roślin zielonych. Ptaki te chętnie odwiedzają karmniki, o ile te są ustawione w miejscach zacisznych, oddalonych od gwaru. W karmniku jedzą przede wszystkim słonecznik, ale można także wystawiać dla nich pestki jabłek i wiśni.
Karma: słonecznik, ziarna zbóż, pestki jabłek i wiśni.
Latem potrzebne jest poidełko.
