|
|
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) |
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | <h2 style="margin:0; background:#AACC55; font-size:150%; font-weight:bold; border:1px solid #669966; text-align:left; color:#000; padding:0.2em 0.4em; color:#000;">droździk ''Turdus iliacus</h2> | | <h2 style="margin:0; background:#AACC55; font-size:150%; font-weight:bold; border:1px solid #669966; text-align:left; color:#000; padding:0.2em 0.4em; color:#000;">droździk ''Turdus iliacus</h2> |
| | | | |
| − | ===Tu nie ma jeszcze opisu, ale zapraszamy do obejrzenia zdjęć.===
| |
| | | | |
| − | [[Image:TURILI01.jpg|alt=droździk Turdus iliacus|left|300px|thumb]] | + | [[Image:TURILI01.jpg|alt=droździk Turdus iliacus|left|border|300px|thumb|Zimujący droździk.]]'''Droździk''' jest mniejszy od kosa. Na pierwszy rzut oka może być mylony z drozdem śpiewakiem. Ptak dorosły ma wyraźną białawą brew i pręgę policzkową, co wyróżnia go spośród krajowych gatunków drozdów. Bardzo charakterystyczną cechą tego gatunku są rdzawo-kasztanowate boki ciała i pokrywy podskrzydłowe (stąd brytyjska nazwa tego gatunku '''redwing'''). '''Droździki''' na ogół są bardzo płochliwe i rzadko kiedy udaje się je podejść. Ptaki te najbezpieczniej czują się w koronach drzew. Droździk nie jest w Polsce licznym gatunkiem lęgowym; jego areał lęgowy to przede wszystkim wschodnia Europa. To jednak nie oznacza, że jest to u nas ptak zagrożony czy rzadki. W Polsce najliczniej notowany jest podczas przelotów. Wówczas można często obserwować te ptaki w dużych stadach, nierzadko w towarzystwie kwiczołów. |
| | + | Śpiew droździka jest bardzo charakterystyczny; składa się z kilku powtarzanych sylab: trii-trii-trii-trz-tri; głos wabiący to ostre: ciir, podobne jak u kosa, szczególnie dobrze słyszane nocą podczas przelotu (drozdy wędrują nocą). |
| | + | Gniazdo '''droździka''' zbudowane jest ze źdźbeł traw i wylepione od wewnątrz gliną, iłem lub torfem. Jaja ma podobne do jaj kosa. |
| | + | Droździk żywi się takim samym pokarmem jak kos. Jest więc częstym gościem w naszych sadach, gdzie podjada jabłka lub inne owoce (np. jarzębinę, tarninę, winogrona). Czasem niektóre osobniki podejmują próbę zimowania, wtedy z pomocą przychodzą im osoby dokarmiające ptaki owocami – głównie jabłkami. |
Aktualna wersja na dzień 14:21, 23 lis 2010
droździk Turdus iliacus
Droździk jest mniejszy od kosa. Na pierwszy rzut oka może być mylony z drozdem śpiewakiem. Ptak dorosły ma wyraźną białawą brew i pręgę policzkową, co wyróżnia go spośród krajowych gatunków drozdów. Bardzo charakterystyczną cechą tego gatunku są rdzawo-kasztanowate boki ciała i pokrywy podskrzydłowe (stąd brytyjska nazwa tego gatunku
redwing).
Droździki na ogół są bardzo płochliwe i rzadko kiedy udaje się je podejść. Ptaki te najbezpieczniej czują się w koronach drzew. Droździk nie jest w Polsce licznym gatunkiem lęgowym; jego areał lęgowy to przede wszystkim wschodnia Europa. To jednak nie oznacza, że jest to u nas ptak zagrożony czy rzadki. W Polsce najliczniej notowany jest podczas przelotów. Wówczas można często obserwować te ptaki w dużych stadach, nierzadko w towarzystwie kwiczołów.
Śpiew droździka jest bardzo charakterystyczny; składa się z kilku powtarzanych sylab: trii-trii-trii-trz-tri; głos wabiący to ostre: ciir, podobne jak u kosa, szczególnie dobrze słyszane nocą podczas przelotu (drozdy wędrują nocą).
Gniazdo droździka zbudowane jest ze źdźbeł traw i wylepione od wewnątrz gliną, iłem lub torfem. Jaja ma podobne do jaj kosa.
Droździk żywi się takim samym pokarmem jak kos. Jest więc częstym gościem w naszych sadach, gdzie podjada jabłka lub inne owoce (np. jarzębinę, tarninę, winogrona). Czasem niektóre osobniki podejmują próbę zimowania, wtedy z pomocą przychodzą im osoby dokarmiające ptaki owocami – głównie jabłkami.
