[[Plik:PARCAE04.jpg|alt=modraszka Cyanistes caeruleus|border|left|thumb|300px|Modraszka]]Modraszka to ptak wyraźnie mniejszy od wróbla. Na głowie ma jakby czapeczkę: niebieską, obwiedzioną białym szlaczkiem; charakteryzują ją także białe policzki. Skrzydła modraszki są wyraziście niebieskie; wierzch ciała oliwkowo-zielony, spód jasno-żółty; przez środek brzucha przebiega niewyraźny, ciemniejszy, czarniawy pasek. Młode ptaki są wyraźnie bledsze od ptaków dorosłych, ich policzki są blado-żółte. Płeć ptaków obserwowanych w terenie jest praktycznie nieoznaczona.
+
[[Plik:PARCAE04.jpg|alt=modraszka Cyanistes caeruleus|border|left|thumb|300px|Modraszka]]'''Modraszka to ptak wyraźnie mniejszy od wróbla'''. Na głowie ma jakby czapeczkę: niebieską, obwiedzioną białym szlaczkiem; charakteryzują ją także białe policzki. Skrzydła modraszki są wyraziście niebieskie; wierzch ciała oliwkowo-zielony, spód jasno-żółty; przez środek brzucha przebiega niewyraźny, ciemniejszy, czarniawy pasek. Młode ptaki są wyraźnie bledsze od ptaków dorosłych, ich policzki są blado-żółte. Płeć ptaków obserwowanych w terenie jest praktycznie nieoznaczona.
Modraszka, tak jak inne sikory, to ptak typowo leśny. Zamieszkuje przede wszystkim lasy liściaste i mieszane, ale często można ją spotkać również w parkach i ogrodach.
Modraszka, tak jak inne sikory, to ptak typowo leśny. Zamieszkuje przede wszystkim lasy liściaste i mieszane, ale często można ją spotkać również w parkach i ogrodach.
Swoje gniazdo ze mchu, sierści i piór buduje w dziuplach, stosach drewna, a czasem nawet w małych norach. Chętnie korzysta ze skrzynek lęgowych typu A1, w których preferuje otwór o średnicy 27 mm.
Swoje gniazdo ze mchu, sierści i piór buduje w dziuplach, stosach drewna, a czasem nawet w małych norach. Chętnie korzysta ze skrzynek lęgowych typu A1, w których preferuje otwór o średnicy 27 mm.
Wersja z 11:31, 9 lis 2010
modraszka Cyanistes caeruleus
Modraszka
Modraszka to ptak wyraźnie mniejszy od wróbla. Na głowie ma jakby czapeczkę: niebieską, obwiedzioną białym szlaczkiem; charakteryzują ją także białe policzki. Skrzydła modraszki są wyraziście niebieskie; wierzch ciała oliwkowo-zielony, spód jasno-żółty; przez środek brzucha przebiega niewyraźny, ciemniejszy, czarniawy pasek. Młode ptaki są wyraźnie bledsze od ptaków dorosłych, ich policzki są blado-żółte. Płeć ptaków obserwowanych w terenie jest praktycznie nieoznaczona.
Modraszka, tak jak inne sikory, to ptak typowo leśny. Zamieszkuje przede wszystkim lasy liściaste i mieszane, ale często można ją spotkać również w parkach i ogrodach.
Swoje gniazdo ze mchu, sierści i piór buduje w dziuplach, stosach drewna, a czasem nawet w małych norach. Chętnie korzysta ze skrzynek lęgowych typu A1, w których preferuje otwór o średnicy 27 mm.
W gnieździe samica składa 7-12 białych, blado-brązowych, nakrapianych jaj, które wysiaduje około14 dni. W ciągu jednego sezonu modraszki wyprowadzają do dwóch lęgów. Potomstwem opiekują się oboje rodzice, karmiąc je owadami i ich larwami (gąsienice i czerwie); liczne z nich to szkodniku upraw.
Modraszki, jak wszystkie sikory, to ptaki owadożerne, lecz zimą, kiedy brakuje im owadów, uzupełniają dietę oleistymi nasionami. Obok bogatek są jednymi z najczęstszych gości w naszych karmnikach. Ich ulubione pokarmy to: słonecznik, kule tłuszczowe, niesolona słonina, orzechy arachidowe.
Modraszki to głównie ptaki osiadłe, które jednak mogą podejmować wędrówki w obrębie kontynentu europejskiego. U nas w okresie od późnej jesieni do wczesnej wiosny, oprócz naszych przebywają także ptaki, które przyleciały z północnej i wschodniej Europy, żeby tu przezimować w łagodniejszych warunkach klimatycznych. Zimą sikorki te bardzo często nocują w skrzynkach lęgowych, dlatego należy pamiętać o oczyszczeniu skrzynek w październiku, żeby nie narażać nocujących w nich ptaków na liczne w gniazdach ptasie pasożyty.
Typ skrzynki: A1 o średnicy otworu 27mm
Pokarm do karmnika: słonecznik, kule tłuszczowe, niesolona słonina, orzechy arachidowe, mak, konopie.
